woensdag 20 januari 2016

VU verhalen

Nog voor ik de trein in stapte sloeg het noodlot al toe. Ik zat even op een muurtje, bij de trap voor het station, te wachten op Zoon. Het was lekker fris maar niet koud. Voor deze huismuts een welkome afwisseling na al dat binnen zitten en rond het huis hangen. Zoon was nog wat lekkers wezen halen voor in de trein. En ik wou niet mee.
Ik dacht niet echt na bij het opstaan, Zoon stond naast me en ik dacht dat ik wel omhoog kwam. Wat een vergissing, thuis heb ik ook overal steun nodig. Hoe kon ik nou denken dat ik hier zo even op stond? Het muurtje is immers laag. Dus tuimelde ik voorover. Ik wou mezelf nog tegenhouden met mijn rechterhand, maar die zwikte opzij. Waardoor ik zo van de trap af rolde. Ik stootte mijn mond, neus en kin aan de stenen treden en lag ineens op mijn rug.
Dat moment net daarna, dat je ligt en je afvraagt: Hoe kan dit nou? Verbazing, verrassing, en dan schiet de pijn door je heen. Ik kon niet meer omhoog en bleef liggen. Zo'n eeuwig moment van staren naar de lucht. Oké het was nog geen minuut toen naast me een geschokte Zoon stond. "Mam, gaat het mam?"
Ik had nog geen woord gesproken, hij was zich rot geschrokken toen ik daar zo stil lag.
oorlogswonden :/
"Help me maar even overeind vent," kreunde ik.
Ik krabbelde zo goed en zo kwaad het kon overeind en Zoon tilde me verder. Daar stond ik dan te bibberen en bloeden. Want ik had mijn hand flink opengehaald.
Zakdoekje eromheen gewikkeld en dan toch maar op naar naar de trein.
Was ik nou alleen geweest had ik mooi naar huis gegaan.
Gelukkig was Zoon daar om me op te peppen.

Natuurlijk ging er nog veel meer mis. Niet kunnen plassen in de trein en het dus moeten ophouden tot het ziekenhuis. Een tramchauffeur, die ons de verkeerde tram in stuurde, waardoor we een rot eind moesten lopen. Met oedeem buik, benen én een volle blaas. Maar verder liep alles op rolletjes.
De longarts die zijn dossier nog niet gelezen had en dat dan maar ter plekke samen met mij ging doen. Waardoor ik nu wel echt inzage had en de scans mee kon kijken. Hij legde er ook nog eens goed bij uit. Kwam met de opmerking dan de PH minimaal was, er was maar een kleine verhoging van de bloeddruk in de longen. Oftewel hij snapte er ook niets van. Ik was een ingewikkeld geval. Maar ja ik was nog zo jong. En daarom wou het het tot de bodem uitzoeken. Ik was eigenlijk allang blij dat ik helemaal niet zulk ernstige PH had.
En toen kreeg ik de opmerking dat ik zo onaangedaan leek. Het was niet niks wat ik allemaal te horen kreeg steeds. Ik werd stil, wat moet je daar nou op zeggen? Dat ik heus wel aangedaan ben maar niet op het moment zelf, wanneer ik wil opletten wat er gezegd wordt. Dat ik ook een beetje murw ben van alle slecht-nieuws-gesprekken, die de keer daarop toch weer niet juist waren. En dat ik gewoon eerst wil zien en dan geloven. Dat ik niet wil dat er iedere keer weer een crisis overwonnen moet worden. Om vervolgens te ontdekken dat het totaal voor niets was. Laat ze maar onderzoeken en afvinken en uiteindelijk een conclusie trekken. Ik heb nog steeds hoop, goede hoop, ik hou vertrouwen!
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸

20 opmerkingen:

  1. Pfff.... Dat was schrikken! Gelukkig is Zoon een goede steun. Wel goed en flink van, die houding. Ik doe het je niet na. Sterkte met alles. Je bent behoorlijk gevallen. Een dikke knuffel.

    Liefs Frederique

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel Frederique, <3
      Zoon was inderdaad een hele goede steun hoor.
      xxx

      Verwijderen
  2. Zolang ze maar te weten komen wat er nu echt aan de hand is, is het veel waard. VU heb ik goede ervaringen mee.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn om te horen, ik hoop dat het nu eens echt duidelijk wordt ja.

      Verwijderen
  3. Ook nog een gevallen vrouw. Je krijgt het niet cadeau, arme ziel. Ik hoop dat er snel een einde komt aan alle ellende.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Anders ik wel....
      ja een letterlijk gevallen vrouw ja, pats boem smak op de grond. Echt genant hoor ;)

      Verwijderen
  4. Ze zullen wel meer emoties gewend zijn, maar iedereen doet het nu eenmaal op z'n eigen manier. Kan me wel voorstellen, eerst maar eens kijken, panikeren kan altijd nog. Sterkte meis!! X

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou wat je zegt, eerst maar eens kijken wat er werkelijk is. Ik ben er wel even klaar mee om op ieder voorstel van hun in tranen uit te barsten en dagen van slag te zijn hoor...x

      Verwijderen
  5. Dat was even flink schrikken ,gelukkig was je zoon bij je .Ik wens je veel sterkte met alles ,het is behoorlijk veel wat er allemaal gebeurd met je !
    Liefs Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is net een rollercoaster.
      Ik kan het nog net bijhouden.xxx

      Verwijderen
  6. Mens...wat zal je geschrokken zijn en petje af dat je toch nog de trein ingestapt bent.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. oh no lelijke wond, maar wel opgelucht dat het(wat het ook is??) mee lijkt te vallen?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. opgelucht dat in een hel vroeg stadium is. De cardioloog stond een maand terug te stampen in zijn spreekkamer alsof ik ter plekke neer zou vallen....daar schrik je toch van.

      Verwijderen
  8. Oei Bibje, wat een verhaal. Fijn dat je zoon er bij was om je op te rapen maar ik snap dat je na die valpartij het liefst omgeeerd was. Wel goed dat je het niet hebt gedaan. En fijn dat je nu een arts van het onderzoekende soort hebt (en ik begrijp je gelatenheid na het aanhoren van…Als ze blijven veranderen kan je inderdaad maar beter wachten tot ze er uit zijn en je dan pas zorgen gaan maken. Of niet… )

    Sterkte lieffie.
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou inderdaad, ik heb vanaf het bloedprikverhaal in september alleen maar doemscenario's aangehoord. Allemaal even gruwelijk en dodelijk.
      Ze zijn zelf nog het meeste in paniek omdat ze er maar niet achter komen wat het nou is. We zijn beland in een Dr Hous aflevering
      xxx

      Verwijderen
  9. Wat zul je geschrokken zijn na de val en wat zul je je opgelaten hebben gevoeld. Echt een geluk dat je zoon bij je was en ik ben blij dat je niets gebroken hebt!
    Ik vind dat je de uitslag van de onderzoeken nuchter bekijkt. Dat vind ik een kunst. De meeste mensen raken volkomen in paniek.
    Sterkte en een knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Awesome blog, i always enjoy & read the post you are sharing!
    Thank for your very good article...!
    ผลบอล

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hallo,

    U bent op zoek naar een goed aanbod om uw bedrijf te verjongen of bent op zoek naar een lening om uw huis te bemachtigen. We kunnen u deze lening verstrekken voor al uw verzoeken, neem contact met mij op per e-mail:
    E-mail: Rolandgadner@outlook.de
    Bestandsnummer: +33784505888

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Naam: __ Hendi Zikri Didi
    Plaats: _________________ Melacca, Maleisië
    banen: _ Ondernemers
    Elke kennisgeving: ____ hendidi01@gmail.com

    Hallo allemaal, wees alsjeblieft voorzichtig met het krijgen van een lening hier, ik heb veel nep-leners op internet, ik ben bedrogen, ik gaf het bijna op, totdat ik een vriend ontmoette die net een lening had aangevraagd en hij kreeg een lening zonder druk, dus stelde hij me voor om AASIMAHA ADILA AHMED LOAN FIRM te legitimeren, heb ik 1,3 miljoen dollar aangevraagd. Ik heb mijn lening minder dan 2 uur slechts 1% zonder onderpand. Ik ben erg blij dat ik ben gered van het krijgen van een slechte schuld. dus ik adviseer iedereen hier een lening nodig te hebben om contact op te nemen met AASIMAHA en ik garandeer dat u uw lening krijgt.

    Applicatie / Contact Center

    E-mail: ._________ aasimahaadilaahmed.loanfirm@gmail.com

    BeantwoordenVerwijderen