vrijdag 28 februari 2014

Vrijdag

En toen was het ineens allemaal alweer voorbij.
Is de kamer nu aan kant?
Zijn de troepjes en zooitjes nu opgeruimd?
Zijn we uitgerust?
Was het gezellig?
Nee, nee, ja, en uiteindelijk wel. En toen was het vadertijd. En dacht Zoon ineens, "Hier heb ik geen zin in. Ik wil thuis blijven." Terwijl dochter dacht, "Eindelijk kan ik weer eens heen." (geen paardrijden/krantjes/feestjes) Maar beiden zijn natuurlijk wel meegegaan, dat dan weer wel. En nu zit ik hier in alle rust op de bank met een scheef oog naar DWDD te kijken en te bloggen. ZUCHT
Toen ze nog klein waren was ik altijd opgelucht als ze een nachtje bij vader waren, dan ging ik mijn rondje doen naar ouders en vriendinnen en hing ik 's avonds in alle rust op de bank. Natuurlijk mistte ik ze heel erg, vooral bij het naar bed gaan en dan even extra instoppen en een kus drukken op die zachte wangetjes. Of bij het wakker worden wanneer ze in bed kropen en dan al wriemelend mij wakker maakten. Maaaammaaaaa het is lihicht......de reuring en de gekke dingen. Vooral de gekke dingen. Maar een beetje rust was ook meer dan welkom.
Nu is dat heel anders. Nu zijn ze groot. Er wordt tegenwoordig druk gepraat en gediscussieerd en er worden hele bomen opgezet. Ze vullen het huis met hun aanwezigheid maar ook met hun ideeën, en hun dromen en hun plannen en hun hoop. En als ze er niet zijn, nemen ze dat alles ook met zich mee. Oh dan is het zo stil... geen gekke grapjes en grappig gegiechel. Geen gitaar met zang van Dochter. Geen pianospelende Zoon. Ik vind deze tienertijd best heel leuk, hoe heftig dan ook. Het is zo mooi om te zien hoe ze zich ontplooien, hoe ze beginnen te groeien en bloeien. Gelukkig duurt het nog wel even voordat ze beiden uitgevlogen zijn.


Nou ja, ik zit hier dus op de bank nu, en ik ga strakjes eens uitgebreid en zonder onderbrekingen van vragen discussies en andere toestanden kijken naar Sense &Sensibility. Verheug ik me nu al op!!!

Maar eerst Paolo Conte.
Zijn pianospel lijkt op die van Zoon, snel en energiek. Nu is Zoon nog geen volleerd speler, maar pingelen doet hij heel goed, met twee handen, ook dat! En dit klinkt een beetje zoals zijn gespeel van de laatste dagen. Het zingen moeten we er echter bij denken....zo jammer, want Zoon heeft steeds meer zo'n zware sonore stem(net als zijn opa :) Zou best mooi klinken denk ik zomaar.......ach ja....moeders.....




2 opmerkingen:

  1. Ja het idd erg mooi om te zien hoe ze opgroeien hoe ze ontplooien hun eigen leven gaan indelen en leven........Geniet ervan maar nu eerst even van de rust...... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tuurlijk ;)
    Ik ben lekker lui geweest dit weekend.

    BeantwoordenVerwijderen