Zondag

Zondag,
krantjesdag,
en geen dochter om ze te lopen.
Nu ga ik altijd mee hoor, samen doen we de krantjes. Maar nu is ze met Zoon naar pappa en ik had zoiets van ach dat doe ik wel hoor........
Dus ging vanmorgen de wekker, sprong klom ik uit bed, en huppelde  strompelde ik naar de badkamer. Gooide een plens koud water in het gezicht en ik maakte me, lichtelijk chagrijnig, klaar om op weg te gaan. Eigenlijk zou ik gisteren al , maar ja regen, vies, koud en geen zin. Dus moest ik vanmorgen. Kou kan ik best hebben hoor, maar die wind, die piepwind. Op de fiets, ploeterend tegen de straffe oostenwind. BRRRRRRRRR
Maar wat schetste mijn verbazing dat ik helemaal niet zo heel erg vond, nee het was eigenlijk best wel een beetje lekker zo! Die wind in mijn gezicht en dan als gevolg daarvan rode gloeiende wangen. Mhmhmhmhm.....'t lijkt wel een beetje op de sauna, dat je lekker warm bent en dan met de schrik onderdompelt in de kou en daarna tintelend fris eruit komt. Zoiets.
Daar hoef je dus niet eerst voor in de verzengende hitte te zitten, een tochtje op de fiets met dit weer is al voldoende ;) lekker goedkoop ook haha

En dan is het weekend alweer bijna voorbij. Nog een paar uurtjes en dan komen ze alweer thuis....
Dan gaan we morgen volop aan de bak met een onderzoek voor Zoon en het schrijven van het handelingsplan en de correctie op het verslag van Rots en water.....pfffff als alles maar eens liep en rolde. Dan kan ik rusten en opgelucht ademhalen. Nog 3 kwartier.............ik heb ze gemist en toch ook niet, gek hè. Één ding is zeker, ook al heb ik eigenlijk niks bijzonders gedaan, dit was wel een heel bijzonder weekend. Het is waarlijk het einde van het oude en het begin van iets nieuws.
Dankjewel voorzienigheid, voor alle ingevingen, troost, stilte, schoonheid, en niet te vergeten, die mooie tas ;)

Volgt nu een prachtig nummer waar ik in '81 een enorm tranentrekkende boek bij schreef :)