Ik hoor de angst en wanhoop in haar stem
Niet de klanken die ik van haar ken
Het is niet zo'n traan
veroorzaakt door de wind
Waarin die z'n oorsprong vindt
In een hart dat hevig lijdt
in de liefdesstrijd
Zeker maar voorzichtig zeg je zacht
Er wordt voorlopig ander weer verwacht
Ik kijk of ik begrijp wat je bedoelt
Maar mijn hoofd wordt overspoeld
Met gedachten aan een tijd van onzekerheid
Hou van mij
Blijf bij mij
Want je heelde al mijn wonden
Hier heb ik mijn plek gevonden
Want ik hou van jou
Geloof me nou
Al wat leeft dat weet dat ik niet zonder jou
Leven kan
Gedreven door mijn streven
Op het strand
Schreef het water woorden in het zand
Er jankt een meeuw die hoorde wat ik dacht
Mijn hart dat schreeuwt om kracht
In m'n onmacht rijkt mijn hand
Maar jij verdwijnt in het achterland
Hou van mij
Blijf bij mij
Want je heelde al mijn wonden
Hier heb ik mijn plek gevonden
Want ik hou van jou
Geloof me nou
Al wat leeft dat weet dat ik niet zonder jou
Leven kan
Zal ik duiken voor de storm
Mijn hoofd gebruiken of enorm
Hard gaan schreeuwen om hervorming
Van die eeuwen ouden wet
Die mijn ziel zo ontzet
Misschien dat iemand mij zomaar redt
Hou van mij!!
Want ik hou van jou
Geloof me nou
Al wat leeft dat weet dat ik niet zonder jou
Leven kan
-------------------------
maar hij stond niet in de lijst en we hadden hem niet bij ons.
Haar muziek, zij hield hiervan.
het is "Watermensen" geworden.......
Ik ben nu leeg, stil, hol, en op.
Vandaag schijnt de zon.
De lente is begonnen.
~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten