Het is weer zover,
sinte sintemaarten.....de koeien dragen staarten en de mamma's hebben rokjes aan ,hier komt Bibje met dochter aan.
Zoonlief wil niet meer,
bijna elf weet je wel,en een hekel aan zingen en leuren voor de deuren.
Dus moet ik alleen met dochterlief door weer en wind,
nou ja,bij wijze van spreke dan,want het ziet er niet zo slecht uit dit keer.
Maar wat niet is kan nog komen natuurlijk.
Vorig jaar was het ijzig koud en het jaar daarvoor woei je weg.
Vandaag ook voor het eerst hier in de nieuwe buurt Sintemaarten.
Altijd wel even spannend hoe dat is.
En dan als alles voorbij is moeten we de snoep en koekgoed nog sorteren.
Gelukkig hebben we hier geen pappa die al het lekers eruit vist en alvast maar opeet(want anders gaat het zo kleven)
Mijn vader deed dat wel.
En elke jaar trapte vooral mijn jongste broertje er weer in.
"Ga jij maar weer lopen,ik zoek het wel voor je uit hoor vent"zei hij dan.
Wij liepen nml de gehele avond lang tot wel 8 uur.Zakken vol haalden we op.
Alsof er nooit snoep in huis was.
Maar ja,zelf opgehaald snoep was wel het allerlekkerste.Vaak was het zoveel dat we na weken snoepen er helemaal zat van waren,van die strooigoedjes die inmiddels krijterhard geworden waren.
Taai taai,
vond mijn vader ook zo lekker.En dan echte pepernoten en gemberbonken.....daar kreeg je bijkant kaakkramp van,zo groot waren ze en taai! Vooral de dropjes waren mijn vaders favoriet.
Door schade en schande wijs geworden at ik die alvast zelf maar op onderweg,want dropjes waren ook mijn favoriet.
Ja ,sintemaarten,
ik zong me helemaal schor,
en sleepte me een ongeluk aan tassen vol snoep.
We gingen vooral daar waar de meeste kinders niet heen wilden,dan kreeg je meer!
En reken maar dat er veel kinderen op straat waren.
Altijd regen en altijd harde wind en altijd die lampion stuk.Maar elk jaar weer stug gaan hoor,want die zak snoep,daar deed je het voor.Om dan de volgende ochtend op school een zak vol mee te nemen en zo nog weken daarna.
Vanmiddag maken we de weer en wind-vrije lampion en gaat die van school op een ereplekje in haar slaapkamer. Zoeken we een goede grote tas voor op de rug en oefenen we de liedjes.
Lekker vroeg eten en dan om half 6;
ik loop hier met mijn lantaarn,
lantaarn loopt met mij,
daarboven stralen de sterren,
beneden stralen wij,
mijn licht gaat aan,
ik loop vooraan,
van bimmele bammele bom,
mijn licht gaat uit,
ik ga naar huis,
van bimmele bammele bom.
~
sinte sintemaarten.....de koeien dragen staarten en de mamma's hebben rokjes aan ,hier komt Bibje met dochter aan.
Zoonlief wil niet meer,
bijna elf weet je wel,en een hekel aan zingen en leuren voor de deuren.
Dus moet ik alleen met dochterlief door weer en wind,
nou ja,bij wijze van spreke dan,want het ziet er niet zo slecht uit dit keer.
Maar wat niet is kan nog komen natuurlijk.
Vorig jaar was het ijzig koud en het jaar daarvoor woei je weg.
Vandaag ook voor het eerst hier in de nieuwe buurt Sintemaarten.
Altijd wel even spannend hoe dat is.
En dan als alles voorbij is moeten we de snoep en koekgoed nog sorteren.
Gelukkig hebben we hier geen pappa die al het lekers eruit vist en alvast maar opeet(want anders gaat het zo kleven)
Mijn vader deed dat wel.
En elke jaar trapte vooral mijn jongste broertje er weer in.
"Ga jij maar weer lopen,ik zoek het wel voor je uit hoor vent"zei hij dan.
Wij liepen nml de gehele avond lang tot wel 8 uur.Zakken vol haalden we op.
Alsof er nooit snoep in huis was.
Maar ja,zelf opgehaald snoep was wel het allerlekkerste.Vaak was het zoveel dat we na weken snoepen er helemaal zat van waren,van die strooigoedjes die inmiddels krijterhard geworden waren.
Taai taai,
vond mijn vader ook zo lekker.En dan echte pepernoten en gemberbonken.....daar kreeg je bijkant kaakkramp van,zo groot waren ze en taai! Vooral de dropjes waren mijn vaders favoriet.
Door schade en schande wijs geworden at ik die alvast zelf maar op onderweg,want dropjes waren ook mijn favoriet.
Ja ,sintemaarten,
ik zong me helemaal schor,
en sleepte me een ongeluk aan tassen vol snoep.
We gingen vooral daar waar de meeste kinders niet heen wilden,dan kreeg je meer!
En reken maar dat er veel kinderen op straat waren.
Altijd regen en altijd harde wind en altijd die lampion stuk.Maar elk jaar weer stug gaan hoor,want die zak snoep,daar deed je het voor.Om dan de volgende ochtend op school een zak vol mee te nemen en zo nog weken daarna.
Vanmiddag maken we de weer en wind-vrije lampion en gaat die van school op een ereplekje in haar slaapkamer. Zoeken we een goede grote tas voor op de rug en oefenen we de liedjes.
Lekker vroeg eten en dan om half 6;
ik loop hier met mijn lantaarn,
lantaarn loopt met mij,
daarboven stralen de sterren,
beneden stralen wij,
mijn licht gaat aan,
ik loop vooraan,
van bimmele bammele bom,
mijn licht gaat uit,
ik ga naar huis,
van bimmele bammele bom.
~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten